.
Het is natuurlijk mijn eer te na om de kinderen geen bijzonder creatieve opvoeding te geven. Papa staat per slot van rekening niet voor niets de hele dag tegen studenten en docenten te orakelen over het belang van creativiteit in ontwikkeling en persoonlijke groei. Dus zet ik ze thuis niet voor Nickleodeon of Jetix. Maar prikkel ik hun fantasie met leuke spelletjes of knutselideeën.
Het Volkskrant-magazine meldde dit weekend dat 9 van de 10 ouders thuis de lege WC-rollen opspaart voor de kinderen. Om leuke creatieve dingen mee te doen. En toevallig was vandaag de grote dag dat ook ik het mandje boordevol rolletjes van de badkamer haalde. ‘Kom meiden, we gaan iets leuks doen’. Als bizonder spontane papa had ik nog geen grootse plannen of originele knutselboeken er op nageslagen. Ik dacht, die creativiteit komt vanzelf. En dus begon papa fanatiek en opgetogen te bouwen met die rolletjes. ‘Kijk eens meiden wat hoog, een heuse toren’. Helaas donderde de boel al snel in elkaar en kon ik opnieuw beginnen. De meiden vonden het wel fascinerend, maar hadden het kunstje ook al snel gezien. Maar papa is voor geen kleintje te vangen. Je kunt de rollen rechtop stapelen, maar je kunt ze ook plat op de grond leggen en zo gaan bouwen. Leuk he. Jade knikt en gunt me een flauwe glimlach. Zelf is ze al driftig in de weer met enkele rolletjes die ze met behulp van wasknijpers aan elkaar knijpt zodat een veel steviger toren ontstaat. Tja. En Mara ontdekt dat je de rolletjes ook in het patroon van een ster op de grond kunt leggen. Of een cirkel. Of een poppetje van rolletjes maken. Goh, niet gek bedacht zeg meiden. Maar Jade is alweer een stap verder. Niet alle rolletjes hebben dezelfde diameter (soms koop je een huismerk, soms een duurder merk nietwaar). En het grappige is dat je de rollen dan in elkaar kunt schuiven. “Kijk papa, zo kun je een knikkerbaan maken!”. Voor ik het weet stapelt ze een paar rolletjes op elkaar en laat daar de in en aan elkaar geschoven rolletjes op steunen zodat een heuse knikkerbaan ontstaat. Enigszins jaloers volg ik haar voorbeeld en maak haar baan nog wat langer. Dat ik dat zelf niet bedacht had. Mara heeft ondertussen haar rollen weer verplaatst en roept plots enthousiast ‘he, dat is ook een letter’. Inderdaad vormen haar rolletjes samen een grote kletter J. En voor ik het weet beginnen de meiden ook de letters a, d en e te vormen. Zucht, ik kan die meiden echt niet bijbenen hoor. Ondertussen heeft Jade een rolletje aan m’n oor gezet en begint er luid in te toeteren. Leuk he papa. Ik geef me over. Ik hoef die meiden echt niets over creativiteit bij te brengen. Waar mijn fantasie al na 5 minuten is uitgeput lijken deze meiden de komende uur nog niet uitgeWCrold. Creativiteit is kinderspel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten